Jak długo można przechowywać ciasto na pierogi w lodówce? Przygotowanie ciasta na pierogi zajmuje nieco czasu. Dlatego też sporo osób zastanawia się, czy można go zrobić nieco wcześniej. Otóż surowe ciasto można przechowywać w lodówce nawet przez 4 dni.

Powinniśmy doskonale zdawać sobie sprawę z tego , że nieodzownym warunkiem pełnego rozwoju i uzyskania odpowiedniej siły rodziny pszczelej jest duży zapas pokarmu węglowodanowego (miodu) oraz białkowego (pierzga). Białka pyłków kwiatowych są jednym z najważniejszych związków pokarmowych, a których organizm pszczoły , jak również zresztą i innych zwierząt, nie jest w stanie syntetyzować. Rozłożone, w przewodzie pokarmowym, do najprostszych elementów – aminokwasów- stanowią niezbędny surowiec do budowy białek własnego organizmu. Pyłki roślinne poza aminokwasami są bogate w witaminy, enzymy oraz substancje hormonalne i sole mineralne. Pierzga to pyłek kwiatowy zmieszany z miodem i wydzieliną gruczołów ślinowych pszczoły. Zebrany, w postaci obnóży, zostaje dokładnie ubity w komórkach plastra i pokryty z wierzchu warstewką miodu, w celu zabezpieczenia go przed dostępem powietrza. W temperaturze gniazda i beztlenowych warunkach poddany jest fermentacji pod wpływem bakterii kwasu mlekowego. To go konserwuje i czyni łatwostrawnym. W ten sposób powstaje bardzo pożywna kiszonka białkowa. Ma ona olbrzymie znaczenie jako główny pokarm budulcowy dla pszczół dorosłych, jednak przede wszystkim niezbędny dla czerwiu. Pierzgę w stosunku do pyłku kwiatowego, zbieranego przez pszczoły, można porównać do zasklepionego dojrzałego miodu w stosunku do nektaru. Zarówno pyłek jak i nektar są tylko surowcami poddawanymi przez pszczoły wielu skomplikowanym zabiegom przetwórczym aby mogły stać się pełnowartościowymi produktami. Pod wpływem enzymów ze śliny pszczoły oraz bakterii kwasu mlekowego zachodzą przemiany chemiczne zawartych w pyłku węglowodanów, białek i tłuszczów. W pierzdze jest duża zawartość kwasu mlekowego – ponad 3 % oraz witaminy K. zawiera o0na więcej peptydów i wolnych aminokwasów aniżeli pyłek. Jej białko jest bardziej aktywne biologicznie i znacznie łatwiej przyswajalne. Ten zakonserwowany pokarm białkowy pszczół ma dużą ilość witamin, składników mineralnych i substancji biotycznych, a wysoka zawartość węglowodanów i kwasu mlekowego znacznie nie pozwala na rozwój pleśni i bakterii gnilnych. Pierzga stanowi decydujący czynnik w rozwoju rodziny pszczelej przede wszystkim w okresie wczesnowiosennym oraz w sierpniu. Brak pyłku w okolicy pasieki stwarza bardzo niekorzystne warunki dla rodzin pszczelich. Niedobór pierzgi powoduje zmniejszenie odporności pszczół na choroby. Od niej zależy rozwój i długość życia pszczół oraz ichy zdolność do pracy. Ma ona o wiele korzystniejsze oddziaływanie na organizm pszczół niż pyłek; stanowiąc mieszaninę pyłków z różnych roślin. Na większy dopływ pyłku możemy liczyć w czasie kwitnienia mniszka lekarskiego, rzepaku, nawłoci czy wrzosu. Większość pyłku pszczoły składają w plastrach przylegających bezpośrednio do czerwiu oraz w plastrach zamykających właściwe gniazdo – rodnię. Pozyskiwać pierzgę możemy zarówno na potrzeby rodzin pszczelich jak i w celu spożywania jej przez ludzi. Na terenach bogatych w pożytki pyłkowe pozyskanie 3 – 4 plastrów z pierzgą nie przedstawia większych trudności. Do pozyskiwania pierzgi powinniśmy używać plastrów jasnych. Takie plastry wstawiamy do gniazda jako ostatnie lub jako pierwsze za kratą odgrodową. Pozyskane plastry z pierzgą, po odpowiednim zabezpieczeniu, możemy przechowywać przez dłuższy czas. Duże ilości pierzgi powinniśmy pozyskiwać w okresach występowania szczególnie obfitych pożytków pyłkowych (mniszek, rzepak, nawłoć, wrzos). W czasie kwitnienia tych roślin pozyskiwanie plastrów z pierzgą odbywa się bez uszczerbku dla zaopatrzenia rodziny pszczelej w pokarm pyłkowy nawet w okresie wzmożonego czerwienia. Pierzgę powinniśmy pozyskiwać też z plastrów , które przeznaczamy do przetopienia. Jako narzędzia, w tym celu, możemy używać odsklepiacza widelcowego z odpowiednio wygiętymi kolcami w odległości 15 mm od końca lub zwykłego widelca. Górne części komórek plastra ścinamy ostrym nożem do powierzchni pierzgi, którą zdrapujemy aż do węzy pociągając widelcem z góry na dół. Następnie powtarzamy ten zabieg po odwróceniu plastra na drugą stronę. Uzyskaną pierzgę wraz z pokruszonymi resztkami komórek plastra zwilżamy płynnym miodem. Na 1 kg pierzgi dajemy 25 – 30 dag płynnego miodu i mielemy w maszynce do mięsa. Uzyskaną mieszaninę ponownie rozrzedzamy miodem tak by zawierała 20 – 25 % pierzgi. Potem dokładnie ją rozcieramy aż do uzyskania jednolitej, półpłynnej masy i wlewamy do dość wysokiego naczynia w celu sklarowania. Po około 2 tygodniach wszystkie lekkie części (resztki komórek plastra) wypływają na powierzchnię. Zbieramy je i dajemy pszczołom do osuszenia. Po dokładnym wybraniu resztek pierzgi i miodu pozostałość dajemy do topiarki słonecznej. Mieszaninę (pierzga + miód) rozlewamy do 0,5 litrowych słoików i po hermetycznym zamknięciu przechowujemy w chłodnym miejscu. Z jednego plastra możemy pozyskać ponad 1,5 kg pierzgi. Możemy też pozyskiwać pierzgę z wykrawanych części plastrów zawierających ten produkt. Po oddzieleniu jej od węzy , przez zrywanie nad miską, przenosimy do emaliowanego naczynia i po dodaniu niewielkiej ilości płynnego miodu ubijamy i zalewamy jej powierzchnię miodem. Tak przygotowaną używamy do podkarmiania rodzin pszczelich wczesną wiosną. Pozwoli to nam dobrze przygotować rodziny do wykorzystania wczesnych pożytków jak też w czasie wychowu matek. Jeśli mamy zamiar wykorzystać pierzgę jako białkowo-witaminową odżywkę z zawartością soli mineralnych i innych cennych składników, musimy ją poddać odpowiedniemu przygotowaniu do spożycia. Mieszankę pierzgowo-miodową robimy w stosunku 1:4, na 20 dag pierzgi dajemy 80 dag miodu. Przy pomocy okrągłej , krótkiej pałki z twardego drewna, rozcieramy pierzgę w glinianej donicy (makutrze). Po dodaniu odpowiedniej ilości płynnego miodu ponawiamy proces rozcierania aż do uzyskania gęstej, jedno0litej masy. Następnie przecieramy ją drewnianą łopatką, przez gęste sito (najlepiej włosiane). Pozostałość z sita dajemy pszczołom. Uzyskaną mieszankę przekładamy do słoików 0,25-o,5 l i przetrzymujemy w pomieszczeniu o temperaturze zbliżonej do temperatury gniazda pszczelego. Po upływie kilkunastu godzin na powierzchni utworzy się kożuch grubości około 2 cm złożony z resztek komórek plastra. Następnie przenosimy słoik ido chłodniejszego pomieszczenia a po upływie kilku dni usuwamy kożuch, który dajemy pszczołom. Pozostaje czysta mieszanka. Możemy ją używać rano na czczo i wieczorem przed snem, po łyżeczce, popijając mlekiem lub herbatą. Dzieciom dajemy dawkę zmniejszoną o połowę. Bogdan Piekarz Zapraszamy na forum dyskusyjne pszczelarzy: Jak długo można przechowywać samą bezę? Samą bezę bez żadnego kremu można przechowywać do dwóch dni po upieczeniu. Natomiast jej uzupełnienie masą i dekorowanie owocami warto odłożyć w czasie i zrobić tuż przed przyjęciem, dzięki czemu sam tort bezowy będzie doskonałym połączeniem chrupkiej bezy, aksamitnej masy i Nazwa może niezorientowanym kojarzyć się różnie, z gatunkiem ptaka, rośliną… Dziś postaramy się przybliżyć wiedzę o tym, czym faktycznie jest mało znana pierzga, czyli sfermentowany pyłek kwiatowy, jaki ma skład i właściwości korzystne dla zdrowia człowieka. Produkt ten to jeden ze skarbów natury, który zawdzięczamy pszczołom. Nic dziwnego, że organizacje ekologiczne nawołują do ich ochrony. Każdy powinien mieć świadomość, że dają nam nie tylko większość żywności, ale i możliwości wspomagania ludzkiego organizmu tak liczne, że trudno wymienić je wszystkie. Skąd się bierze pierzga? Pierzga to pyłek kwiatowy występujący w postaci tak zwanych obnóży. Po zebraniu z kwiatów przez pszczołę można go zobaczyć przy nóżkach owada. To ich pokarm (obok miodu). W ulu zostaje on złożony do komórki plastra i przez kolejną pszczołę, tzw. ulową zmieszany w wydzieliną jej ślinianek i z miodem, a następnie ubity, a wejście do komory zasklepione woskiem. Następuje fermentacja dzięki której składniki najwartościowsza są łatwiej przyswajalne także dla ludzi, a sam produkt nie psuje się (podobnie jak kiszone ogórki, czy kapusta). Pszczela rodzina potrzebuje w ciągu roku to od 15 do 45 kg pierzgi i każdy niedobór powoduje niższą jej odporność. Stąd można „odebrać” pszczołom niewiele, bo jest niezbędna larwom. Młode pszczoły karmicielki wykorzystują ją do produkcji mleczka pszczelego. Jaki skład ma pyłek pszczeli? Pyłek przefermentowany ma więcej węglowodanów i kwasu mlekowego, niż surowy i dlatego korzystnie oddziałuje na układ pokarmowy. Podanie dokładnego składu jest trudne, bo zależy od wielu czynników: tego, jakim pyłkiem odżywiała się pszczoła, gdzie i o jakiej porze, w jakich warunkach go zbierała, czy pochodzi z pasieki ekologicznej, przydomowej, czy konwencjonalnej, czy i jak ją leczono. Składa się z witamin: A, B1, B2, B6, B12, C, D, E, H, M, P, PP, oraz wielu mikroelementów: potasu, magnezu, wapnia, miedzi, żelaza, krzemu, siarki i manganu. Przybliżony skład podawany przed producentów to np.: Białko 24% (w tym 32 szczególne aminokwasy egzogenne i endogenne, fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, walina, alanina, prolina, seryna, histydyna, glicyna) Węglowodany 27% Tłuszcz 4,8% ( w tym 12 kwasów tłuszczowych, między innymi: kwas palmitynowy, linolowy, linoleowy, arachidonowy) Mikroelementy: Fosfor 0,53% Potas 0,58% Wapń 0,225% Magnez 0,148% Sód 0,044% Żelazo 140 ppm Mangan 100 ppm Cynk 78 ppm Miedź 14 ppm Nikiel 4,5 ppm Witaminy: Tiamina 9,4 ppm Niacyna 157 ppm Ryboflawina 18,6 ppm Pirydoksyna 9 ppm Kwas pantotenowy 28 ppm Kwas foliowy 5,2 ppm Biotyna 0,32 ppm Witamina C 350 ppm Karoteny 95 ppm Witamina E 14 ppm Nawet jeśli są to wartości uśrednione, to widać, że pierzga może stanowić zdrowy dodatek do diety współczesnego człowieka. Nic nie zastąpi oczywiście zbilansowanej diety, ale jeśli na co dzień zapominamy o jogurcie naturalnym, kiszonej kapuście, a o domowych ogórkach możemy pomarzyć, to warto spróbować wspomóc naturalną odporność organizmu przy pomocy pyłku pszczelego. To cenny produkt odżywczy ale i leczniczy. Pierzga – jak wpływa na organizm człowieka Jak wspomnieliśmy wpływ produktu przefermentowanego jest dla organizmu korzystniejszy. A skoro układ pokarmowy, w tym szczególnie jelita, to dla ciała nasza „druga skóra”, która świadczy o jego ogólnym stanie, to warto brać pod uwagę, co jemy i jaką to ma jakość. Powierzchnia jelit dorosłego człowieka to kilkaset metrów kwadratowych, a skóra to „zaledwie” 2 metry kwadratowe. Łatwo sobie wyobrazić, jakie spustoszenie robią w nich antybiotyki. Dla odbudowania mikroflory jelitowej, warunkującej prawidłowe wchłanianie substancji odżywczych, zdecydowanie polecamy pierzgę. Białka w niej zawarte maja większą aktywność biologiczną niż w samym pyłku, ma ona bowiem większą ilość peptydów i wolnych aminokwasów w związku ze wzrostem ilości enzymów zwierzęcych przekazanych przez pszczołę. Poza tym białka jest w tym skarbie natury więcej niż w mięsie wołowym czy wieprzowym. Spożywanie pierzgi zaleca się w stanach anemii, także po zabiegach operacyjnych, osłabienia psychicznego, w tym depresji, chronicznego zmęczenia umysłowego i fizycznego, trudności z koncentracją, osłabieniu wzroku, braku apetytu u dzieci i starszych osób, przy odtruwaniu wątroby w chorobach i przy zatruciach, z propolisem w stanach zapalnych jamy ustnej, przy przeroście prostaty, w kłopotach żołądkowych (reguluje zarówno biegunki jak i zaparcia), działa przeciwzapalnie i może być stosowany także w kosmetyce. Wystarczy na koniec dodać, że pszczoły odżywiane pierzgą żyją dłużej niż te karmione pyłkiem. Jak przechowywać i jak jeść? W zaleceniach możemy przeczytać, że pierzga może być suszona, lub mrożona. Często poleca się ją przechowywać w lodówce (w szczelnym opakowaniu, by nie dostała się tam wilgoć). Warto zwrócić uwagę, czy mamy do czynienia z pierzgą pozyskaną naturalnie (o tą łatwiej bezpośrednio w dobrych pasiekach), czy przygotowaną sztucznie (najczęściej w preparatach odżywczych i leczniczych) i zawsze stosować się do zaleceń co do przechowywania i dawkowania podanych przez producenta. Można ją jeść samą lub zmieszaną z miodem. Na stronie pasieki ( znaleźliśmy informacje na temat dawkowania: Dawki dzienne: dzieci 3-5 lat 10 gram pyłku, dzieci 6-12 lat 15 gram pyłku, dzieci powyżej 12 lat i dorośli 20 gram pyłku, dorośli leczniczo 30-40 gram pyłku. Łyżeczka od herbaty zawiera około 5 gram pyłku. Najlepiej spożywać pierzgę trzy razy dziennie przed jedzeniem, a kurację taką prowadzić 1-3 miesiące, w okresie wiosennym i jesiennym, gdy organizm najbardziej potrzebuje odbudowy lub ochrony. Przed zastosowaniem w chorobach złożonych, wielonarządowych, nowotworowych i w szczególnych przypadkach indywidualnych należy skonsultować się z lekarzem. Poza bardzo małymi dziećmi, osobami uczulonymi na produkty pszczele i diabetykami z nieunormowanym poziomem glukozy we krwi – pierzgę warto polecić każdemu zainteresowanemu zdrowiem i bogatą dietą. Małgorzata Górska Źródła: Informacje od Pasieki w Miłosnej Jak długo przechowywać zamrożone mięso: mięso mielone – do 2 miesięcy, drób — do 3 miesięcy, wieprzowina — do 6 miesięcy, wędliny — do 6 miesięcy, wołowina i cielęcina — do Pierzga to pyłek kwiatowy, zebrany przez pszczołę miodną, zmieszany z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi, złożony w ramkach plastra pszczelego. W warunkach środowiska gniazda pszczelego jest poddany fermentacji mlekowej, która sprawia, że ona jest łatwiej przyswajalna przez organizm. Fermentacja sprawia, że pierzgę można długo przechowywać. Białko rozpada się na peptydy i aminokwasy. Spożywcza, profilaktyczna i lecznicza wartość pierzgi jest znacznie większa niż pyłku kwiatowego ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwą przyswajalność. Ilości hurtowe pierzgi posiadam wyłącznie do wyczerpania zapasów - kwestia urodzaju.
Jak długo można przechowywać bezy? Bardzo trudno jest określić czas przechowywania bezy, bo to zależy przede wszystkim od poziomu wilgotności powietrza. Jeżeli na zewnątrz panuje deszczowa pogoda, system grzewczy nie osusza jeszcze mieszkania, a wy często wietrzycie pomieszczenie, beza szybciej stanie się miękka niż latem, kiedy

Produkty pszczele cieszą się coraz większą popularnością u osób zainteresowanych zdrową żywnością. Liczne badania potwierdzają dobroczynne działanie apiterapii, czyli leczenia przy użyciu substancji wytwarzanych przez pszczoły. Najbardziej popularny jest oczywiście miód, rozpowszechniony ze względu na swoje zastosowania kulinarne. To jednak nie jest jedyny leczniczy produkt pozyskiwany z pasieki. W ulach odnajdziemy również niezwykłą pierzgę pszczelą. Ta substancja przez długi czas była lekceważona, dziś coraz częściej uznaje się ją za bezcenny produkt pszczeli. Przeciętna osoba zwykle nie ma pojęcia, czym w ogóle jest i jak wygląda pierzga. Trudno się temu dziwić, skoro nawet wielu pszczelarzy nie przywiązywało do niej wagi i nie zdawało sobie sprawy z tego, jakim dobrem dysponują. Dzięki pracy naukowców badających pszczoły, czyli apiologów, wiemy coraz więcej o tym bardzo ciekawym produkcie. Pierzga to sfermentowany w ulu pyłek kwiatowy. Pszczoły wylatując każdego dnia w poszukiwaniu kwiatów, zbierają z nich pyłek i nektar. Przy użyciu swoich sprawnych kończyn i włosków na ciele jeszcze w locie są w stanie uformować drobinki pyłku w większe grudki, czyli obnóża. Po dostarczeniu ich z powrotem do ula wkładają uformowane obnóża do plastrów. Ubijają w nich pyłek, dodając nieco miodu i swojej śliny. Dzięki wysokiej temperaturze otoczenia zachodzi fermentacja, umożliwiająca powstanie kwasu mlekowego. Pierzga pszczela właściwości Pierzga pszczela to produkt o bardzo wysokiej zawartości białka i wielu witamin. Fermentacja mlekowa sprawia, że białko z pierzgi przyswaja się kilka razy lepiej niż to pochodzące z suchego pyłku. Wynika to z faktu, że pyłek to twarde ziarenka, dobrze zabezpieczone przed czynnikami trawiennymi. Przetworzenie ich w pierzgę otwiera łatwy dostęp do wszystkich ich zdrowotnych właściwości. Badania składu pierzgi potwierdziły występujące w niej witaminy takie jak A, B1, B2, C i D. To również zasobne źródło mineralnych, między innymi żelaza, fosforu i potasu. Pierzga, co to daje pszczołom? Można sobie zadać pytanie, po co właściwie pszczoły zadają sobie trud wytwarzania pierzgi w swoich ulach. Bardzo duży udział białka w składzie tej substancji sprawia, że jest to doskonały pokarm dla larw i młodych pszczół. Gospodarka ula wymaga jak najszybszego rozwoju kolejnych pokoleń owadów, dlatego pierzga pszczela to niemal superfood dający zwiększone efekty w porównaniu do pyłku. Okazuje się, że mądre pszczoły traktują wyrób pierzgi jak przygotowywanie przetworów na zimę. Zawartość kwasu mlekowego sprawia, że substancja ta jest zakonserwowana i odporna na działanie szkodników. Dzięki temu jej zapasy mogą długo leżeć w ulu, pełniąc rolę spichlerza na czas zimy i wczesnej wiosny, kiedy nie ma możliwości zbierania z kwiatów świeżego pyłku. Jak stosować pierzgę? Najprawdopodobniej nigdy nie widziałeś, jak wygląda pierzga pszczela. Produkt przyjmuje formę ciemnobrązowego twardego granulatu. Jest słodko-kwaśna i zdaniem wielu bardzo dobrze smakuje. Najprostszym sposobem, żeby ją spożyć, jest ssanie granulek jak cukierków. Pod wpływem śliny pierzga rozpuści się i uwolni swoje wartości odżywcze. Pierzgę można też zalać ciepłą wodą i zostawić do rozpuszczenia na noc, a następnie wypić następnego dnia na czczo. Pamiętaj, że woda w żadnym wypadku nie może być gorąca. Wysoka temperatura to wróg wszystkich produktów pszczelich, która niszczy zawarte w nich prozdrowotne substancje. Miód z pierzgą Bardzo ciekawym pomysłem oferowanym przez pasieki jest połączenie dwóch produktów pszczelich. Pierzga z miodem wymieszana w słoiku jest dostępna u większości sprzedawców. Dzięki temu bardzo korzystny skład pierzgi może połączyć się z korzyściami i smakiem płynącym z miodu. Pierzga w miodzie Pszczelarze najczęściej łączą te dwa produkty w stosunku 90-10. Czyli pierzga z miodu stanowi 10% zawartości słoika. Sfermentowany pyłek ze względu na swój kwaskowaty posmak obniża nieco słodkość całości. Pierzga pszczela połączona z miodem może okazać się dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie lubią zbyt słodkiego jedzenia. Pierzga pszczela na co pomaga Osoby cierpiące na rozmaite schorzenia bardzo często mówią, jak bardzo pomogła im pierzga. Właściwości lecznicze tej substancji są ogromne. Pierzga pszczela działa korzystnie w przypadku chorób układu pokarmowego, krwionośnego, wątroby i prostaty. Zwraca się uwagę na jej działanie uspokajające, pomagające osobom zmagającym się ze stresem i schorzeniami psychicznymi. Pierzga pszczela jest często stosowana przez sportowców jako środek wspierający szybszą regenerację organizmu po dużym wysiłku. Z tego samego powodu właściwości pierzgi docenili pacjenci po operacjach, którym pomogła w rekonwalescencji. Pierzga a rak Badania nie dowiodły, żeby stosując pierzgę, można było wyleczyć nowotwór. Nie zmienia to jednak faktu, że ze względu na wysoką zawartość minerałów i substancji odżywczych, pierzga pszczela to bardzo korzystny dodatek w diecie osoby cierpiącej na chorobę nowotworową. Wysoka zawartość białka i żelaza pozwala na szybszy powrót do formy po zastosowaniu chemioterapii. Pierzga pszczela przeciwwskazania Stosowanie pierzgi pszczelej jest bezpieczne, nie można jej przedawkować. Jedyną grupą, która nie może jej zażywać, są osoby uczulone. Tak jak w przypadku miodu i jadu, ona również wywołuje niekorzystne objawy u osób uczulonych na produkty pszczele. Pierzga a odchudzanie Chociaż może się to wydawać zaskakujące, to również w przypadku prób odchudzania bardzo pomocna okaże się pierzga pszczela. Zastosowanie tej substancji przy procesie zrzucania wagi pozwala na przyspieszenie pracy metabolizmu i bardziej skuteczne spalanie kalorii. Osoby chodzące na siłownie bardzo często postanawiają stosować pierzgę, żeby jeszcze skuteczniej wyrzeźbić swoją sylwetkę. Pierzga dla dzieci Skład pierzgi jest całkowicie bezpieczny dla dzieci powyżej trzeciego roku życia. Wielu specjalistów zachęca do wzbogacania dziecięcej diety o pierzgę. Chociaż produkt ten powstaje, by zapewnić zdrowy rozwój młodym owadom, to działa tak samo w przypadku ludzi. Wysoka zawartość białka, witamin A, C, D, B1, B2 i B12, potasu, fosforu i żelaza, to właściwości, z których dzieci mogą wspaniale skorzystać. Regularne stosowanie pierzgi pszczelej bardzo ułatwi zaspokajanie wysokiego zapotrzebowania energetycznego i mineralnego u naszych pociech. Pierzga skutki uboczne Kolejną zaletą, jaką niesie ze sobą ten produkt pszczeli, jest to jak bezpieczna, jest pierzga. Dawkowanie jej nie niesie za sobą ryzyka żadnych skutków ubocznych. O ile nie masz problemu z uczuleniem, możesz stosować pierzgę bez żadnych obaw i wątpliwości, bo ta w niczym ci nie zaszkodzi. Jak pić pierzgę pszczelą Rozpuszczenie pierzgi w ciepłej wodzie i picie jej przed jedzeniem o poranku, to bardzo skuteczny sposób na korzystanie z jej zdrowotnych właściwości. Jednak nie wszyscy mają czas, żeby pamiętać o przygotowaniu tego napoju. Ciekawą alternatywą okazuje się wtedy być pierzga w tabletkach. Kapsułki z ekstraktem pierzgi pozwalają przyjmować ten produkt w wygodnej formie, a jednocześnie nie tracić nic z jego bezcennych właściwości odżywczych. Pierzga a cukrzyca Stosowanie pierzgi pszczelej może się okazać bardzo korzystne dla osób cierpiących na cukrzycę. Dzięki substancjom w niej zawartym diabetycy mogą zwiększać wydzielanie insuliny i obniżać poziom cukru we krwi. Jeżeli nie jesteś pewien, czy to odpowiednia metoda w twoim konkretnym przypadku cukrzycy, skonsultuj się z lekarzem, który pomoże ci rozwiać twoje wątpliwości. Ile kosztuje pierzga Ceny pierzgi są nieco wyższe niż w przypadku innych produktów pszczelich. Wynika to z dosyć trudnego procesu jej pozyskiwania. Pszczoły zawsze fermentują pyłek kwiatowy w dokładnie takiej ilości, jaka jest potrzebna do zaspokojenia potrzeb ula. W jaki sposób pszczelarze są w stanie pozyskiwać pierzgę, bez wyrządzania strat w zapasach gromadzonych przez pszczoły na zimę? W czasie gdy pola i łąki obfitują w pyłek kwiatowy, pszczelarze opróżniają ule z plastrów wypełnionych pierzgą. Pszczoły od razu zdają sobie sprawę z ubytku w zapasach i na nowo fermentują pyłek, z którego powstaje pierzga. Cena produktu jest dosyć wysoka również z powodu większych problemów w jego przechowywaniu. W przeciwieństwie do pyłku, granulki pierzgi są bardziej narażone na działania warunków atmosferycznych. Pszczeli pokarm Pierzga pszczela sprawia, że młode owady szybko nabierają sił i mogą wykonywać swoją pracę dla ula, z której korzystają też ludzie. Produkty wytwarzane przez te owady to doskonałe źródło witamin co jest szczególnie ważne w czasach kiedy tak bardzo doceniamy znaczenie zdrowia i odporności. Mając świadomość jak stosować pierzgę, możesz wykorzystywać apiterapię w swoim codziennym życiu. Oprócz pierzgi warto zwrócić uwagę również na pyłek pszczeli. Właściwości tego produktu są bardzo korzystne, a cena przystępna. Może to być dobra alternatywa dla pierzgi, w przypadku gdy nie chcesz wydawać dużo pieniędzy. Tematem powinny się zainteresować zwłaszcza kobiety spodziewające się dziecka. Pyłek pszczeli w ciąży to doskonały sposób na budowanie odporności i dostarczanie substancji odżywczych, w tym szczególnie wymagającym momencie życia.

Jak długo można przechowywać arbuza Pytanie, ile arbuza można przechowywać, pojawia się, gdy całej objętości zakupionych jagód nie można natychmiast spożyć. Wcześnie dojrzałe owoce utrzymają się w lodówce nie dłużej niż tydzień, a te późno dojrzewające dłużej zachowują świeżość.

Jak długo można przechowywać zamrożoną żywność? Chociaż żywność jest często bezpieczna do spożycia po upływie daty ważności, nie oznacza to, że będziecie chcieli ją zjeść. Zbyt długie przechowywanie niektórych produktów spożywczych może sprawić, że będą wyglądać lub smakować źle z powodu przypalenia lub

t0nQ. 126 6 371 494 94 324 315 266 137

pierzga jak długo można przechowywać